Marquetry (Ahşap Kakma Sanatı) TarihçeAhşap Kakma Sanatı uygun ahşap malzemeden desen veya resim keserek elde edilen bir dekorasyon şeklidir. Bir kakma dekorasyonu bir resim olabilir veya mobilya parçası olabilir.
Ahşap Kakma Sanatı bir oyuk üzerine bir malzeme ile yapılan bindirmedir. Bu düz bir çizgi, geometrik desenli bir kakma terimidir.
Ahşap Kakma Sanatı, M.Ö.. Eski Mısır ve Asur mezarlarında yapılan kazılarda ortaya çıkan bir sepet örgüsüne uygulanan bir model ile çeşitli çekmeceler ve tablolarda var olduğu tespit edilmiştir. O günlerde, dekorasyon için kullanılan ahşaplar 13mm 5mm kalınlığındadır ve ahşap kakama sanatını uygulamak oldukça zordur . Bugün modern hassas makinelerle ve daha iyi proses teknolojisi ile kaplama yaklaşık 0.7mm kalınlığında üretilmektedir.
Ahşap kakma, dekorasyon için kullanılan tek malzeme olmamıştır. Inci, metal, taş, mermer, fildişi, kemik kakma sanatında yıllardır kullanılmaktadır.
Kakmacılık sanatının bilinen tarihteki ustaları rahiplerdir ve onların çalışmaları genellikle kilise mobilyalerı, koro tezgahları, dolaplar ve lambri dekorasyonu ile sınırlıydı. Kakmacılık faaliyeti özellikle Avrupa'da, İtalya, Fransa, Almanya ve Hollanda'da bu nedenlerle yaygındı.
Fransa en ünlü ahşap kakma ustalarınının olduğu tek ülke gibi görünüyor. Andre Charles Boulle (1643 - 1732) ayrıntılı arabesk desenleri üretmek için, kaplumbağa kabuğu ve çeşitli metaller kullanılarak Fransa'da kakmacılık sanatını geliştirmeye yardımcı oldu. Jean Francoise Obden (1720 - 1763) ve Jean-Henri Riesener (1734 - 1806) Charles Cressant (1768 1685) diğer ünlü marküteri sanatçılardır. Almanya'da markuteri sanatçısı David Röntgen (1807 1743) idi. Koblenz yakınlarında bir fabrika kurdu. Muhtemelen büyük Berlin Mahkemeleri ve St Petersburg'un muhteşem kakmacılık dolapları ve duvar panelleri üretimini yaptı ve yüzden fazla ahşap kakma ustası yetiştirdi. Ahşap kakma ustaları, loncaya kabul edilmeden önce altı yıl çıraklık yapmak zorundaydı.. Ustalar loncaya kabul edilmek için bir başyapıt göndermek ve eğer bu eserleri kabul edilirse lonca ustası ünvanı alıyorlardı. Loncaya kabul edildikten sonra kalfa olarak altı yıl görev yapmaları gerekirdi.
İngiltere'de, kakmacılık kıta ustaları tarafından tanıtıldı ve kakma sanatı mobilya, yatak, sandalye, masa ve sandık süslemeleri için kullanılmıştır.
Doğal ahşap kaplamacılık son birkaç yıldır resimsel kakmacılık olarak geliştirilmiştir. Resimli kakmacılık muhtemelen sentetik malzemeler ile yapılan resimlere bir tepki olarak gelişmiş ve ilgi odağı olmuştur.
Resimli kakmacılığın gelişmesine neden olan zevk ve hatta küçük bir kâr için olabilir. Ahşap kakmacılık, nispeten küçük bir harcama ve az uzman ekipman gerektiren bir sanat ve zanaat olma avantajına sahiptir. Ayrıca erkek ve kadın, hem genç ya da yaşlılar tarafından küçük bir el becerisi ile icra edilebilen bir faaliyettir.
Marquetry History (EN)
The art and craft of marquetry is a form of decoration achieved by cutting patterns, or pictures, from thin wood veneer, then gluing it to a base of suitable material. A base may be a piece of furniture, box, or board, which, when decorated with marquetry, can become a picture.
Marquetry is essentially an overlay applied to a base, whereas inlay is a material inserted into a shallow hollowed out base. Parquetry is the usual term for straight line, geometric patterned marquetry.
The earliest evidence of marquetry is from some years BC. Ancient Egyptian and Assyrian tombs have been discovered, containing caskets and tables with an applied pattern of herringbone or basket weave. In those days, wood used for decoration was 5mm to 13mm thick, whereas today, with modern accurate machinery and better process technology, veneer is produced which is about 0.7mm thick.
Wood has not been the only material used for marquetry decoration. Metal, stone, marble, ivory, mother of pearl, bone etc, have all been used over the years with varying popularity.
Little more is known of marquetry until the 13th Century when many of the craftsmen of the time were monks, and their work was generally confined to the decoration of church furniture, choir stalls, cupboards and panelling. Marquetry activity centred, therefore, in Europe, particularly in Italy, France, Germany and Holland.
France appears to be the only country to produce a number of great names in marquetry. Andre Charles Boulle (1643 - 1732) helped to develop marquetry in France using Tortoise shell, and various metals, to produce elaborate arabesque patterns. Other French marqueteurs of note are Charles Cressant (1685 - 1768), Jean Francoise Obden (1720 - 1763), and Jean-Henri Riesener (1734 - 1806). Possibly the greatest marqueteur was David Roentgen (1743 - 1807) who established a factory at Neuwied near Koblenz, In Germany. He employed over a hundred craftsmen who produced spectacular marquetry cabinets and wall panels for the Courts of Berlin, and St Petersburg. Apprentices served a six year apprenticeship before they were admitted to a guild. Thereafter, they served a further six years as journeymen before they could submit a masterpiece for approval and, if accepted, become a craftsman of the guild.
In England, marquetry was introduced by continental craftsmen, and arabesque or seaweed marquetry was used to enrich clock cases, furniture, beds, chairs, tables and chests.
In the last few decades pictorial marquetry has been developed, where natural wood veneers are used to 'paint' pictures. Pictorial marquetry is now a growing interest, possibly as a reaction to the pace of present day life with its apparent preoccupation with synthetic materials
Pictorial marquetry can be worked for pleasure, and even a small profit, and can release creativity in its practitioners that they didn't know existed. It has the advantage of being an art and craft that only requires a relatively small outlay for tools and materials, and little specialist equipment. It is also an activity that can be practised by male and female alike, young or old, so long as sight and manual dexterity are not impaired.
Filiz UZUN
Kültür ve Turizm bakanlığı Ahşap Kakma Sanatçısı